ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ

Το να’ σαι αιχμάλωτος, ζήτημα δεν είναι,

Μα το να μην παραδοθείς, - αυτό’ναι.

Ναζίμ Χικμέτ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ!

Οι λέξεις δεν επαρκούν για να περιγράψουν τις απαράδεκτες συνθήκες που επικρατούν στις φυλακές της χώρας. Αυτή είναι η εικόνα που μας μεταφέρουν οι ίδιοι οι κρατούμενοι και οι κρατούμενες, οι οποίοι στις 3 Νοεμβρίου προέβησαν σε αποχή από το συσσίτιο, ενώ στις 7 του μηνός άρχισαν απεργία πείνας με πρωτοφανή μαζικότητα (πάνω από 6.000 άτομα). Κατέφυγαν σε αυτό το έσχατο μέσο για να διεκδικήσουν τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα, που θα έπρεπε να είναι δεδομένα. Τα αιτήματά τους περιελάμβαναν μεταξύ άλλων την κατάργηση των πειθαρχικών ποινών, τη βελτίωση των συνθηκών υγιεινής, την παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, και την κατάργηση των φυλακών ανηλίκων. Η απεργία πείνας έληξε, αλλά ο αγώνας και η αλληλεγγύη όσων βρίσκονται έξω από τα κάγκελα συνεχίζονται.

Πέρα από την ανθρωπιστική πτυχή του θέματος, οι φυλακές είναι ένα κατ’ εξοχήν πολιτικό ζήτημα. Αποκαλύπτουν τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού, ενός συστήματος που αντιμετωπίζει κατασταλτικά τα προβλήματα που το ίδιο γεννά: εντεινόμενες κοινωνικές ανισότητες, φτώχεια, ανεργία, εξάρτηση από ναρκωτικά. Εξάλλου, δεν είναι τυχαία ούτε η ταξική σύνθεση του έγκλειστου πληθυσμού ούτε το γεγονός ότι όσο επιδεινώνονται οι ανισότητες αυξάνεται ο αριθμός των φυλακισμένων. Παράλληλα, οι απάνθρωπες συνθήκες κράτησης δεν οφείλονται μόνο στην αδιαφορία του κράτους. Επισείουν το φόβητρο της τιμωρίας στους κοινωνικούς αγωνιστές, στοχεύοντας στην κάμψη των κοινωνικών αντιστάσεων. Όσο υπάρχουν φυλακές, κανείς δεν είναι ελεύθερος.

Ωστόσο, ο εγκλεισμός και η εξευτελιστική μεταχείριση δεν περιορίζονται στα κατ’ ευφημισμό «σωφρονιστικά καταστήματα». Στην ίδια λογική εντάσσονται τα κρατητήρια των αστυνομικών τμημάτων, αλλά και τα στρατόπεδα κράτησης μεταναστών, που παραμένουν αόρατα. Στα στρατόπεδα κράτησης, που αποτελούν, όπως και οι φυλακές, κολαστήρια ανθρώπινων σωμάτων και ψυχών, η έννοια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων απλώς δεν υφίσταται.Την ίδια στιγμή, το κράτος και τα τσιράκια του καλλιεργούν τον ρατσισμό και τον εθνικισμό για να αποκρύψουν το ζήτημα.

Ο αγώνας ενάντια σε κάθε είδους φυλακή δεν τελείωσε. Με όπλο την αλληλεγγύη αγωνιζόμαστε ενάντια στις ταξικές ανισότητες, για την εξάλειψη του ρατσισμού και του εθνικισμού.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ, ΠΟΥ ΔΙΑΝΥΟΥΝ ΤΗΝ 16^Η ΜΕΡΑ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΠΕΙΝΑΣ

ΟΧΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ

ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΑΞΕΙΣ